تاخیر پریودی و عفونت های واژینال

تاخیر پریودی و عفونت های واژینال

اگر شرایط خاصی که بر چرخه ی قاعدگی تان اثر بگذارد را ندارید فاصله ی اخرین روز دوره ی پریود قبلی شما تا روز اول دوره ی بعدی میتواند 21 تا 35 روز باشد. دوره های منظم میتوانند متفاوت باشند؛ اگر سیکل منظم شما 28 روزه باشد و هنوز در روز 29 ام پریود نشده باشید پریود شما دیر درنظر گرفته می شود. این اتفاق نباید موجب نگرانی فوری شما شود زیرا تغییرات ماه به ماه آن میتواند به دلایل متفاوتی رخ دهد؛ همچنین، پس از 6 هفته بدون خون ریزی میتوان آن را پریود ازدست رفته دانست.

عوامل مختلفی می تواند شروع خونریزی شما به تاخیر بیاندازد مانند : استرس، حاملگی، شیردهی، کاهش یا افزایش زیاد وزن، بالا بردن شدید شدت فعالیت ورزشی، سندرم تخمدان پلی کیستیک، مصرف قرص های جلوگیری بارداری، مصرف دارو، قرار داشتن در دوره ی پیش از یائسگی، یائسگی زودرس، مشکلات تیروئیدی مانند پرکاری یا کم کاری آن، بیماری های مزمن مانند دیابت و سلیاک و … .

میتوان آن را پریود ازدست رفته دانست.

بسیاری از شرایط، از تغییر شیوه زندگی معمول تا شرایط پزشکی و بیماری ها، می توانند باعث دیر شدن پریود شوند،. اگر عادت ماهانه شما مرتباً دیر می شود، برای تعیین علت، با یک متخصص قرار ملاقات بگذارید.

عفونت های واژینال عموما باعث تاخیر پریودی نمی شوند مگر در صورت مصرف داروهای مربوط به آن، ممکن است بخاطر عوارض جانبی آن دارو ها باشد. عفونت های واژینال توسط باکتری ها، ویروس و قارچ ها  مانند قارچ کاندیدا، باکتری های کلامیدیا و گونوره آ و انگل تریکوموناس و هم چنین مواد شیمیایی درون صابون ها، اسپری و حتی لباس می توانند ایجاد شوند. علایم زیر در عفونت واژینال شایع است:

• ترشحات غیر معمول از واژن
• تحریک پوست و خارش ناحیه تناسلی
• احساس سوزش در مهبل
• احساس درد در زمان رابطه جنسی و یا دفع ادرار
• خونریزی غیر معمول در بین دوره ها و قبل از زمان پریود
• خونریزی در زمان رابطه جنسی و یا بعد از آن
• درد در شکم و لگن و حتی ران پا

برای پیش گیری از عفونت خود را تمیز و خشک نگه دارید. اما اسپری های واژینال یا صابون های بسیار معطر برای این ناحیه توصیه نمی شود. دوش واژینال گرفتن نیز ممکن است باعث تحریک شود، و مهمتر از آن، می تواند عفونت را پنهان کند یا گسترش دهد؛ همچنین باکتری هایی که درون واژن شما به صورت نرمال زندگی می کنند را از بین ببرد. از لباس هایی که گرما و رطوبت را نگه می دارند اجتناب کنید مانند: لباس زیر نایلونی، شلوار جین تنگ، شلوارک ورزشی و جوراب شلواری.

خوردن ماست با باکتری های فعال ممکن است به شما در ابتلا به عفونت های کمتر کمک کند. استفاده از کاندوم نیز بهترین راه برای جلوگیری از انتقال عفونت بین شرکای جنسی است.

هر سال یک معاینه کامل زنان و زایمان، از جمله آزمایش پاپ اسمیر در صورت توصیه پزشک انجام دهید. و همچنین در صورت مشاهده ی علائم به متخصص مراجعه کنید.