تاخیر در قاعدگی و عفونت های واژینال

تاخیر در قاعدگی و عفونت های واژینال

معمولا اگر در فاصله ۲۱ تا ۳۵ روز بعد از قاعدگی قبلی، دوره جدید شروع نشود، یعنی عادت ماهانه با تاخیر مواجه شده است. اما با توجه به اینکه طول چرخه قاعدگی افراد متفاوت است، تاخیر در قاعدگی برای افراد مختلف تعاریف متفاوتی دارد. مثلا اگر چرخه قاعدگی فردی ۲۶ روزه باشد، با گذشت ۳۰ روز ممکن است نگران شود اما برای فردی با سیکل ۳۰ روزه، این فاصله طبیعی است. همچنین باید شرایط دیگر را هم در نظر داشت؛
● عوامل زیر ممکن است باعث آمنوره ( به تاخیر افتادن عادت ماهانه ) شوند :
● روش های ضد بارداری (استفاده از قرص هایی مانند سیسونال ، سیسونیک یا کوارتت)
● سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS)
● استرس
● پیراموپوز (مرحله قبل از ورود به یائسگی)
● تومور هیپوفیز
● دیابت و بیماری تیروئید
● انجام دادن حرکات ورزشی زیاد (طولانی)
● دارو های روان‌پزشکی
● سندروم ترنر
● نقص دستگاه تناسلی
گیاهانی مانند خیار٬ شیرین بیان ٬ دانه گیاه گشنیز٬ دانه خردل٬ عصاره گیاه تنتور و عدس باعث تاخیر در پریود میشوند.
همچنین گیاهانی مثل زنجبیل٬ جعفری٬ زردچوبه٬ زعفران و گیاه کوهوش سیاه باعث درمان تاخیر پریود میشوند. (اغلب این خوراکی ها دارای ویتامین c یا بروملین بوده که بر سطح استروژن بدن تاثیر می‌گذارند٬ البته برای درمان قطعی به مداخله ی پزشکی نیاز است و ممکن است از روش های سونوگرافی و آزمایش های هورمونی برای تشخیص بیماری استفاده شود).
برخلاف تصور عفونت های واژینال ارتباط چندانی با نامنظم شدن قاعدگی ندارند و عاملی برای عقب افتادن قاعدگی محسوب نمی شوند.
انواع عفونت واژینال :
● عفونت های قارچی :
تقریبا ۷۵ درصد از بانوان در طول زندگی خود مبتلا به بیماری های قارچی می‌شوند. بیماری کاندیدیازیس اثر رشد بیش از حد مخمری به نام کاندیدا آلبیکنس که به طور طبیعی در همه اتفاق می افتد، ایجاد می شود. هنگامی که قارچ در واژن بیش از حد رشد کند باعث عفونت قارچی واژن می شود.
● برخی از علل کاندیدیازیس عبارت اند از :
● مصرف آنتی بیوتیک،
● بارداری
● استفاده از لباس های تنگ
● دوش واژینال
● اسپری های بهداشتی معطر زنانه
● آنتی بیوتیک های موضعی و داروهای استروئیدی

● علائم :
● خارش، سوزش و ترشحات واژن
● التهاب غشا مخاطی واژن
● احساس ناراحتی و سوزش در هنگام دفع ادرار
● ترشح واژن معمولاً سفید، شیری رنگ و شبیه تکه های پنیر، بی‌بو و گاهی نامطبوع است
● واژینیت باکتریایی :
شایعترین علت واژینیت در زنانی است که در سنین باروری هستند.
واژینیت باکتریایی در نتیجه تغییرات در رشد باکتریهای واژن ایجاد می شود.
هنوز نقش فعالیت جنسی در ایجاد و توسعه واژینیت باکتریایی را به روشنی مشخص نشده اند.
● عوامل خطرزای واژینوز باکتریال عبارتند از:
● داشتن بیش از یک شریک جنسی،
● تغییر شریک جنسی در ۳۰ روز گذشته،
● داشتن یک شریک جنسی مؤنث
● و داشتن دوش واژینال حداقل به صورت ماهانه یا در عرض 7 روز گذشته.
● عوامل استرس‌زای اجتماعی

● علائم واژینوز باکتریال عبارتند از :
● افزایش ترشحاتی رقیق ، ولی چسبنده ، شیری رنگ با بوی تند ماهی و یا بوی ماهی گندیده (foul fishy) تیره یا خاکستری مات (بعد از تماس جنسی قابل توجه است)
● خارش شایع نیست (برخلاف واژینیت قارچی)
واژینوز باکتریال با افزایش خطر بسیاری از عفونت‌های مجاری تناسلی فوقانی همراه است؛ از جمله اندومتریت پس از عمل سزارین، زایمان واژینال یا سقط؛ عفونت رحمی ؛ افزایش خطر عفونت پس از هیسترکتومی ‌واژینال و شکمی؛ بیماری التهابی لگن؛ زایمان زودرس؛ و کوریوآمنیونیت.
زنان مبتلا به واژینوز باکتریال همچنین در معرض خطر بالای سقط و کاهش احتمال بارورسازی آزمایشگاهی (IVF) موفق هستند.
● عوارض :
در اغلب موارد ، واژینیت باکتریایی عارضه ای به جا نمی گذارد
● زایمان زودرس
● به دنیا آمدن بچه های با وزن تولد کم
واژینیت باکتریایی همچنین همراه با افزایش شانس گرفتن سوزاک یا عفونت اچ آی وی HIV است که موجب ایدز می شود.
● تریکوموناسیس TRICHOMONIASIS :
یکی از بیماری های شایع STis است و ابتلا به آن در زنان و مردان ممکن است
تریکوموناز ابتدا یک عفونت دستگاه مجاری ادراری است.
واژن شایعترین محل برای عفونت در زنان ، و پیشابراه شایعترین محل استقرار در مردان است.
این انگل از طریق مقاربت سرایت می‌کند.
زنان مبتلا به تریکومونیازیس شانس زیادی برای ابتلا به دیگر بیماری‌های مقاربتی نیز دارند.
● علائم :
● اغلب مردان عفونی هیچ نشانه ای ندارند. (زنان زمانی نشانه دار می شوند که معمولأ ۵ تا ۲۸ روز از در معرض پارازیت قرار گرفتن آنها گذشته باشد). اگرچه بعضی از زنان عفونی نشانه های جزیی و یا بدون نشانه هستند، خیلی از آنها نشانه دارند.

● ناراحتی در زمان تماس جنسی.
● علامت این بیماری وجود ترشحات زیاد سبز و یا خاکستری- زرد است که ممکن است بوی ماهی داشته باشد.
● سوزش، تحریک، التهاب اطراف واژن ممکن‌است موجود باشد.
● گاهی در موقع ادرارکردن درد وجود دارد.
● معمولاً pH واژن بیشتر از ۴.۵ است
● معاینه بالینی نشان دهنده زخمهای قرمز بر گردن رحم و یا داخل واژن است.

● عوارض :
● تریکوموناسیس همراه با حداقل ۳ تا ۵ برابر افزایش خطر انتقال HIV است و ممکن است یک زن بچه های کم وزن زایمان کند و یا نوزادان نارس باشند .

دارو گیاهی برای درمان شامل :

کرم لکورکس ،واژینفکت ،فیتوواژکس،روغن زد-لاو و

محلول کامیلین