ترامادول چیست؟

ترامادول چیست؟

ترامادول (به انگلیسی:Tramadol) به نام های تجاری ترامال، ترامد، بایومادول، پیرالژین و آلپین شناخته میشود، یک داروی ضد درد اپیوئیدی است که برای تسکین دردهای متوسط تا شدید یا دردهای پس از جراحی تجویز میشود. ترامادول معمولا به شکل نمک هیدروکلراید تولید شده و به دو شکل خوراکی (بیشتر کپسول و قرص) و آمپول به بازار عرضه میشود. مقدار جذب و تأثیر فرم تزریقی ترامادول بسیار بیشتر از فرم خوراکی است. ترکیب ترامادول و استامینوفن نیز در بازار موجود است (که در ایران عرضه نمیشود). ترامادول به عنوان یک داروی ژنریک، توسط شرکتهای مختلف دارویی در سراسر دنیا تولید میشود. ترامادول مهارگر بسیار قوی بازجذب سروتونین،دوپامین و نور اپی نفرین است. مصرف طولانی مدت ترامادول موجب ایجاد عادت به این دارو می شود و وابستگی فیزیکی و روانی به دارو را باعث می شود. با این حال افرادی که دچار دردهای مزمن هستند و پزشک دارو را برای آنها تجویز نموده است باید حتما مطابق دستور پزشک دارو را مصرف نمایند. این افراد برای قطع مصرف دارو نیز باید تحت نظارت پزشک عمل نمایند و دارو را به تدریج و مطابق دستور قطع نمایند.
تاریخچه ترامادول در ایران
ترامادول در سال ۱۳۸۱ برای اولین بار به عنوان یک داروی ضد درد، وارد بازار دارویی ایران شد. و به سرعت گزارشاتی از عوارض آن منتشر گردید هم اکنون این داروی مخدر به صورت غیر قانونی و قاچاق وارد کشور می شود. در ایران این دارو به شکل قرص مسکن ۱۰۰ میلی گرمی و همچنین ۲۰۰ میلی گرمی آهسته رهش تولید می شود

خوراکی، تزریق وریدی، تزریق عضلانی، شیاف روش مصرف دارو:
اپیوئیدها گروه دارویی:

۷۰%–۷۵ به صورت خوراکی،(۷۷٪ )شیاف،(۱۰۰٪ )تزریق عضلانی فراهمی زیستی
متیل زدایی کبدی و گلوکورونیداسیون توسط CYP2D6 وCYP3A4 متابولیسم
کمتر از یک ساعت(مصرف خوراکی) اثر دارو
6-4 ساعت نیمه عمر حذف
۶ ساعت مدت زمان اثر
ادراری(95%) دفع

C16H25NO2 فرمول شیمیایی
گرم بر مول 263,381 جرم مولی
180 درجه سلسیوس (356 درجه فارنهایت) نقطه ذوب

نکات قابل توجه پیش از مصرف ترامادول
در مصرف هر دارو، همواره فواید دارو در مقابل مضرات آن در نظر گرفته می شود. بر این اساس پزشک شما دارو را برای شما تجویز می نماید. لذا همواره بر اساس دستور پزشک دارو را مصرف نمایید و پیش از مصرف دارو به موارد زیر توجه فرمایید:
1. ترامادول به شدت اعتیادآور است و تنها با تجویز پزشک باید مورد استفاده قرار گیرد
2. ترامادول در بارداری و شیردهی ممنوع بوده چراکه موجب ایجاد عوارض جدی در نوزاد می شود(در صورت وقوع بارداری در حین مصرف دارو ، پزشک مطلع شود)
3. مصرف ترامادول به همراه الکل یا سایر داروهای خواب آور یا تضعیف کننده سیستم عصبی، بسیار خطرناک است.
4. در حین مصرف دارو ممکن است عوارضی مانند یبوست را تجربه کنید. برای جلوگیری از این عارضه مایعات را در برنامه غذایی خود قرار داده و فیبر کافی دریافت کنید.
5. در حین مصرف این دارو از رانندگی و کارهایی که نیاز به تمرکز جدی دارند پرهیز کنید.(۲۵ درصد از مصرف کنندگان می توانند احساس خواب الودگی کنند و استفاده طولانی مدت از ان بر روی الگو خواب اثرگذار است)
6. ترامادول برای ترک اعتیاد به کار نمی رود.
7. هرگز به شکل خودسرانه میزان داروی خود را افزایش ندهید.
8. از قطع ناگهانی داروی ترامادول پرهیز کنید.
9..مصرف ترامادول ممکن است به دلیل مکانیسم اثر دارو موجب دیر انزالی گردد ؛ لیکن به علت عوارض جدی تنفسی و اعتیاد آور بودن دارو به هیچ عنوان در درمان زودانزالی توصیه نمی شود.(به خاطر داشته باشید که در مصرف هر دارو
همواره فواید درمانی آن باید نسبت به اثرات جانبی و عوارض دارو برتری داشته باشد)
13.میتوانید قرص ترامادول را با غذا یا بدون آن مصرف کنید.
14.قرص را خرد نکنید به صورت کامل مصرف شود .
15. داروی ترامادول ممکن است باعث تغییر در نتایج برخی تستهای آزمایشگاهی(مانند سطح آمیلاز یا لیپاز) شود، لذا
پزشک معالج را در جریان مصرف این دارو قرار دهید.
16. چنانچه جراحی در پیش دارید، پزشک را از مصرف داروی ترامادول مطلع سازید.
17. فرم مایع داروی ترامادول ممکن است حاوی شکر یا آسپارتام باشد، لذا در صورت ابتلا به دیابت یا فنیل کتونوری یا هر
بیماری دیگری که نیاز به اجتناب یا محدود کردن این مواد است، احتیاط کنید.
18. در صورت پاره شدن بسته بندی یا نشان دادن علائم دستکاری از مصرف دارو خودداری کنید.
19. بعد از مصرف ترامادول ممکن است تولرانس ایجاد شود و اثر دارو کاهش یابد. پس برای حفظ اثر اولیه ، مقدار بیشتری از دارو را نیاز داریم. برای مثال فردی که به ترامادول اعتیاد دارد در روز های اولیه یک قرص ترامادول ۱۰۰ مصرف می کند. در روز های بعد ۵ قرص ترامادول ۱۰۰ و بعد ۵ قرص ترامادول ۲۰۰ و…
تداخلات دارویی ترامادول
در صورت مصرف داروهای زیر، مصرف داروی ترامادول توصیه نمی شود:
1.داروهای تشنج مانند کاربامازپین (مصرف این دارو ممکن است اثرات ترامادول را برای تسکین درد شما کم کند.)
2.داروهای ضد افسردگی (سرترالین، فلوکستین، پاروکستین، سیتالوپرام، اسکیتالوپرام، دولوکستین یا ونالفاکسین)
3.وارفارین(اگر این دارو را با ترامادول مصرف کنید ممکن است پزشک میزان وارفارین در بدن شما را بیشتر کنترل کند و یا
دوز آن را تغییر دهد.)
4.آنتی بیوتیک ها، مانند اریترومایسین
۵. داروهای ضد قارچ مانند ووریکونازول یا کتوکونازول یا ضد قارچهای آزول (مانند ایتراکونازول)
6. داروهای ریتم قلب مانند کینیدین
مانند ایزوکربوکسازید، لینزولید (موجب تشدید عوارض دارو و گاهی سندرم سروتونین میگردد.) MAO7. مهارکنند های
8. داروهایی که باعث افزایش سروتونین میشوند.
۹.داروهای خواب و یا اضطراب(مانند آلپرازوالم، دیازپام، زولپیدم)
10. شل کننده های عضلانی (مانند سیکلوبنزپرین، کاریسوپرودول)
11. داروهای تسکین درد (مانند کدئین، هیدروکودون)
12.آنتی هیستامین ها (مانند ستیریزین، دیفن هیدرامین)
۱۳.داروهای سرماخوردگی یا سرفه
۱۴.ریفامایسین ها (مانند ریفامپین)
۱۵.داروهای HIV( مانند ریتوناویر)
۱۶.داروهای مهارکننده بازجذب سروتونین مانند سیتالوپرام، بوپروپیون، فلوکستین
۱۷. نالترکسون (در افرادی که اعتیاد به مواد مخدر یا الکل داشتهاند و اکنون آن را ترک کردهاند، تجویز میشود)
۱۸. سلژیلین (در فرم قرص خود برای درمان عالئم بیماری پارکینسون استفاده می شود)
۱۹. فورازولیدون ( برای درمان وبا، کولیت و اسهال ناشی از باکتری و ژیاردیازیس استفاده میشود.)
دوز تجویزی معمول
مقدار مصرف، فرم دارو و تعداد دفعات مصرف دارو به موارد زیر بستگی دارد:
 شرایط درمانی
 سن
 چگونگی واکنش به اولین دوز
 سایر شرایط پزشکی
براساس موارد بالا پزشک تشخیص میدهد که چه فرمی از این دارو و چه مقدار از آن را باید دریافت کنید.
اما به صورت کلی:
در موارد مصرف طولانی مدت: ابتدا ۲۵ میلی گرم روزانه و سپس هر سه روز یک بار ۲۵ تا ۵۰ میلی گرم اضافه می شود و تا
حداکثر ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم هر ۶-۴ ساعت در صورت نیاز افزایش می یابد.
در موارد مصرف حاد: ۵۰ تا ۱۰۰ میلی گرم هر ۶-۴ ساعت در صورت نیاز.
• چه در مصرف حاد و چه در مصرف طولانی مدت هرگز بیش از ۴۰۰ میلی گرم(۴ قرص ۱۰۰ میلی گرمی) از این دارو را
در طول ۲۴ ساعت مصرف ننمایید. این مقدار برای افراد سالمند کمتر است و ممکن است به ۳۰۰ میلی گرم محدود شود.
• نوع آهسته رهش این دارو برای کنترل درد، روزانه ۱ مرتبه و حداکثر تا ۳۰۰ میلی گرم با تجویز پزشک قابل استفاده
است.
• برای قطع مصرف این دارو، خصوصا در موارد مصرف طولانی مدت، با پزشک خود مشورت نمایید. قطع ناگهانی این دارو
ممکن است با عوارضی همراه باشد.
• بیماران بالای ۷۵ سال ممکن است به دوز روزانه کمتری نیاز داشته باشند.
مکانیسم اثر
مکانیسم عملکرد ترامادول به دو گونه است. اول اینکه مثل دیگر داروهای اوپیویید (مشتقات تریاک) آگونیست گیرنده های
مو(μ) است. البته خاصیت چسبندگی ترامادول به گیرنده های« مو» بسیار ضعیف است. ماده متابولیزه شده او-دسمتیل ترامادول
نسبت به عنصر مادر خاصیت چسبندگی بیشتری به گیرنده های مو دارد و خاصیت مخدری قوی تری از خود به جا میگذارد. به
همین دلیل خاصیت تسکین درد در ترامادول حدود ۱۰ برابر ضعیف تر از مرفین است.
ترامادول دارای میل متوسط به گیرنده سیگما ۱ است، این گیرنده عموماً دارای عملکرد تشنج زایی است و همچنین دارای
خاصیت ضدافسردگی همراه سرخوشی است.
ترامادول همچنین یک مهارکننده بازجذب سروتونین–نوراپی نفرین است و باعث جلوگیری از بازجذب نورآدرنالین و سروتونین میشود و غلظت این دو ماده را در سیناپس بالا می برد، این امر باعث ایجاد نوعی خاصیت، مانند داروهای ضدافسردگی و همچنین هوشیاری میشود و برعکس مرفین فرد مصرف کننده را فعال تر میکند، حتی در برخی از مصرف کنندگان، حالت ضعیفی مانند اکستازی مشاهده شده، احتمال گرفتگی عضلانی نیز کاهش مییابد. با خوردن ۱۰۰ میلی گرم ترامادول، سطح خونی دارو در دو ساعت به حداکثر میرسد. حدود ۲۰ درصد ترامادول به پروتئین خون متصل میشود. ۳۰ درصد ترامادول به صورت تغییر نیافته و ۶۰ درصد آن به صورت متابولیت های شکسته شده در کبد از راه ادرار دفع میشود. نیمه عمر این دارو ۴ تا ۶ ساعت است. ترامادول برای تسکین درد، معمولا به مدت کمتر از ۵ روز و به مقدار ۵۰ تا100 میلی گرم هر ۸ ساعت تجویز میشود، پس از گذشت حدود یک ساعت از مصرف خوراکی ترامادول، تأثیر ضددرد آن،آغاز میشود. همچنین این دارو جهت درمان سندرم پای بی قرار نیز تجویز میشود.
عوارض سوء مصرف ترامادول
ترامادول یکی از دارو هایی است که در ایران مورد سوء مصرف قرار می گیرد و در موارد بسیاری باعث ایجاد اعتیاد یا مسمومیت می شود. ترامادول اثری مشابه با سایر داروهای ترک اعتیاد و نارکوتیک ها دارد با این تفاوت که اثراتی همچون بالا بردن خلق و آرام بخشی و ضد اضطرابی نیز دارد. به همین دلیل ممکن است بدون توجه به اثرات منفی آن(مانند اختلالات تنفسی شدید و مسمومیت) مورد سوء مصرف قرار گیرد.
چنانچه داروی ترامادول بدون تجویز پزشک مصرف شود یا به عبارت دیگر مورد سوء مصرف قرار گیرد، علاوه بر ایجاد وابستگی و بروز عوارض در حین مصرف، در هنگام قطع دارو یا عدم دسترسی به آن، عالیم محرومیت از دارو یا علایم ترک
مشابه دیگر ترکیبات شبه تریاک را نیز موجب می شود.
الزام است اشاره شود مسمومیت با ترامادول به سادگی قابل کنترل نیست و همین امر سوء مصرف دارو را خطرناک تر می کند.
اضطراب شدید و حمله پانیک – گیجی – توهم -بدبینی- بی حسی در اعضای بدن- وز وز گوش – سرگیجه، خواب آلودگی،
خشکی دهان. دیر انزالی، یبوست، افت فشار خون، تعریق، خارش
– مصرف این دارو به علت افزایش سطح سروتونین، بیشتر از دیگر مواد اپیوئیدی ایجاد حالت تهوع میکند
– صرف بیشتر از ۲۰۰ میلی گرم ترامادول برای افراد بدون مقاومت بدنی در مقابل مواد اپیوئیدی خطرناک است.
– یکی از عوارض نادر ولی خطرناک مصرف ترامادول تشنج است. تشنج معمولا در اثر مصرف زیاد این دارو یا مصرف دارو
در بیماران صرعی یا بیمارانی که دچار آسیب مغزی شده اند یا بیمارانی که مشکلات کبدی کلیوی( دفع دارو دچار اختلال
گشته و افزایش مقدار دارو در خون دارند) یا معتادان به الکل ایجاد میگردد.
– یکی دیگر از عوارض نادر ترامادول (چهار تا پنج ساعت پس از مصرف) افزایش فشار خون به همراه سردرد شدید است.
علائم کلی قطع ناگهانی
تهوع – کرامپ شکمی – اسهال – تعریق شدید – لرز – درد عضلانی و اسکلتی – اشک ریزش – آبریزش بینی – اضطراب –
افسردگی – بی قراری – بی خوابی
اعتیاد
علائم جسمی ترک ترامادول احتمالاً به علت خواص ضدافسردگی این دارو (جلوگیری از بازجذب سروتونین و نورآدرنالین) شدیدتر از علائم ترک مخدرهایی مانند تریاک است، حتی بعد از قطع مصرف کوتاه‌مدت ترامادول علائمی مانند بی‌خوابی، سندروم پای بی‌قرار (RLS) و افسردگی بروز می‌کند. مصرف بدون وقفه آن در طولانی مدت باعث ایجاد مقاومت بدنی نسبت به مواد اپیوئیدی شده و دوز مصرف آن باید افزایش یابد تا اثری مشابه مقدار مصرف اولیه را ایجاد کند، مدتی بعد از قطع مصرف دارو مقاومت بدنی نسبت به ترامادول و دیگر مواد اپیوئیدی به حالت اولیه بر می‌گردد.
با توجه به این‌که مکانیسم کنترل درد در ترامادول مشابه مورفین است. مصرف مداوم آن منجر به وابستگی فیزیکی و روانی مشابه اعتیاد به مواد مخدر می‌شود و مصرف طولانی مدت ترامادول منجر به اعتیاد به آن شده و درمانی کاملاً مشابه با درمان سوءمصرف مخدرهایی چون تریاک، کراک و هروئین دارد. بی‌حسی، وزوز گوش و خواب‌رفتگی، از اثرات فیزیکی و توهم، پارانویا، حمله پانیک، گیجی و اضطراب شدید، از اثرات روانی ترک ترامادول هستند. این علائم، معمولاً بین ۱۲ تا ۲۰ ساعت پس از مصرف آخرین دوز ترامادول، آغاز می‌شوند. علائم ترک مصرف ترامادول، به‌مدت بیشتری در مقایسه با علائم ترک سایر داروهای اپیوئیدی ادامه می‌یابد. این علائم معمولاً به‌مدت ۷ روز و برخی از علائم مانند بی‌خوابی و افسردگی ناشی از ترک حتی تا بیشتر از یک ماه، ادامه دارند.
آزمایش اعتیاد ترامادول
ترامادول از طریق آزمایش های مربوط به اعتیاد به ترامادول از طریق خون، ادرار و تست مو قابل تشخیص است. این ماده از طریق آزمایش خون تا 48 ساعت، آزمایش ادرار 3 روز و از طریق تست مو بیشتر از 90 روز امکان تشخیص دارد.
انواع روش های تست اعتیاد به ترامادول
تشخیص ترامادول در بدن یا تست ترامادول به دو روش کلی قابل انجام است:
1. روش آزمایشگاهی
در این روش نمونه ادرار فرد جمع آوری شده و در طی یک فرآیند خاص و در آزمایشگاه مورد تحلیل و بررسی قرار می‌گیرد. میزان خطای این نوع تست بسیار کمتر از تست‌های نواری می‌باشد. البته تداخلات دارویی و یا مصرف غذاهای خاص می‌تواند نتیجه تست را به طور کاذب مثبت کند. در تست‌های آزمایشگاهی، گرفتن تست به روش‌های مختلفی نظیر نمونه بزاق، خون و ادرار انجام می‌شود.
2. تست های نواری
انجام تست اعتیاد به ترامادول، علاوه بر تست‌های آزمایشگاهی با تست‌های نواری و در منزل نیز قابل انجام دادن می‌باشد. این روش می‌تواند وجود ماده ترامادول را در نمونه ادرار انسان تشخیص دهد و از جمله روش‌های خانگی محسوب می‌شود. در واقع برای انجام آن نیازی به حضور در کلینیک و یا استفاده از تجهیزات آزمایشگاهی نیست و می‌توان در منزل نیز این آزمایش را انجام داد. این تست‌ها اغلب تنها برای استفاده دارویی و تشخیص اولیه مفید هستند و برای اثبات دقیق‌تر اعتیاد باید از روش‌های غربالگری و یا آزمایشگاهی استفاده نمود. چرا که روش‌های آزمایشگاهی نتیجه دقیق‌تری به شما ارائه داده و میزان خطای آن نیز نسبت به تست‌های نواری بسیار کمتر می‌باشد.
نوع عملکرد تست‌های نواری بر مبنای ایمونوکروماتوگرافی است. در واقع استفاده از این نوع تست‌ ها تنها برای به دست آوردن یک نتیجه ابتدایی می‌تواند کارآمد باشد.
بررسی عملکرد تست نواری
نحوه عملکرد این نوع تست‌ها به این صورت است که:
اگر ترامادول در نمونه ادرار از ۳۰۰ ng/ml کمتر باشد، یک خط رنگی در قسمت خط تست (T)، نمایش داده می‌شود.
در مقابل اگر ترامادول موجود در ادرار از ۳۰۰ng/ml بیشتر باشد، این خط رنگی در قسمت خط تست (T) تشکیل نخواهد شد.
روش درست خواندن نوار تست اعتیاد
کیت و تست ترامادول در صورتی که میزان ترامادول بیش از 300 میلی گرم باشد. خط رنگی تست T روشن می شود. در زیر نکاتی که در زمان استفاده از این باید رعایت کنید را ذکر کرده ایم :
– روشن شدن ناحیه C نشان می دهد که شما مقدار مناسبی از نمونه به غشا افزوده شده و به معنی منفی و یا مثبت بودن نتیجه تست نیست.
– در صورتی که ناحیه C روشن نشد. نتیجه تست باطل است.
– قبل از استفاده از کیت باید مراقبت باشید تا کیت توسط آب و مواد دیگر تحت تاثیر قرار نگیرد و انجام تست را در یک محیط تمیز انجام دهید.
– نتیجه تست ترامادول در ناحیه T مشخیص می شود و باید بین 3 تا 5 دقیقه برای مشخص شدن نتیجه نهایی صبر کنید.
– روشن شدن ناحیه T به معنی مثبت بودن نتیجه تست است.
– اگر ناحیه T بعد از 5 دقیقه روشن نشد و خاموش بود به این معنی است که نتیجه تست منفی می باشد.

نکاتی درباره جمع آوری نمونه جهت تست اعتیاد به ترامادول
در زمینه جمع آوری نمونه ادرار جهت تست اعتیاد به ترامادول یا سایر مخدرها، هیچ گونه محدودیتی وجود ندارد. همچنین ناشتا بودن نیز در نتیجه تست ترامادول نمی‌تواند تاثیر آنچنانی داشته باشد. برای جمع آوری نمونه، بهتر است نکات زیر را در نظر بگیرید:
_ظرفی که قرار است نمونه در آن نگهداری شود باید کاملا خشک باشد.
_برای اطمینان بیشتر، توصیه می‌گردد از ظروف مخصوص نمونه ادرار و یا یورین باتل استفاده شود.
_نمونه جمع آوری شده می‌تواند در دمای 2 تا 8 درجه سانتی گراد و به مدت ۴۸ ساعت پس از جمع آوری قابل تست کردن باشد.
_جهت استفاده طولانی مدت، بهتر است نمونه را در دمای ۲۰ درجه سیلیسیوس فریز نمایید.
_نمونه مورد نظر باید قبل از انجام تست ترامادول کاملا ذوب شده و ترکیب گردد.
تداخل دارویی در تست اعتیاد به ترامادول
در بسیاری از موارد استفاده از داروهای خاص، باعث اختلال در نتیجه آزمایش شده و روند تشخیص را با مشکل مواجه می‌کند. برخی از افراد به عمد و به منظور ایجاد اختلال در نتیجه آزمایش و یا منفی شدن نتیجه، به استفاده از یکسری داروها روی می‌آورند. همچنین گاهی استفاده از بعضی داروها باعث مثبت شدن کاذب نتیجه تست می‌شود. از مهم‌ترین تداخلات دارویی می‌توان به شربت‌های دارای کدئین اشاره نمود. مصرف شربت حاوی کدئین می‌تواند در نتیجه تست مورفین اختلال ایجاد نماید.
داروهایی که باعث مثبت شدن کاذب تست می‌شوند:
آنتی هیستامین‌ها _ داروهای ضدافسردگی _ انواع آنتی بیوتیک‌ها _ مسکن‌ها _ داروهای اعصاب و روان _ داروهای ضداحتقان _ آمفتامین _ مت آمفتامین _ انواع کدئین‌ها _ داروی دیکلوفناک _ دتای نوولاک _ متادون – شاهدانه
آیا نوشیدن قهوه نتیجه تست اعتیاد ترامادول را مثبت می‌کند؟
همان طور که می‌دانید اثر کافئین بر بدن مشابه با آمفتامین بوده و یک نوع محرک مرکزی محسوب می‌شود. بنابراین مصرف بیش از اندازه قهوه، می‌تواند در تست ادرار کاملا مشهود باشد. در واقع با نوشیدن حدود ۱۰۰۰میلی گرم از کافئین، میزان آن در تست ادرار به صورت غیر مجاز بالا رفته و حتی ممکن است باعث مثبت شدن تست دوپینگ گردد. به همین علت مصرف قهوه قبل از انجام تست اعتیاد به ترامادول و سایر مواد مخدر توصیه نمی‌گردد. درصورتی که بدون مصرف ترامادول و به دلیل مصرف موارد فوق نتیجه آزمایش فرد مثبت شود، باید نمونه وی غربالگری شده تا نتیجه تست به صورت دقیق ارائه گردد. این روش نیز فقط توسط آزمایشگاه‌های تشخیص طبی قابل انجام است و تست‌های نواری این قابلیت را ندارند.
پاسخ منفی کاذب
به صورت خاص نتیجه ای برای منفی کاذب شدن ازمایش ترامادول پیدا نشد ولی به صورت کلی تست مواد اپیوئیدی به دو طریق منفی کاذب می شود :
1. استفاده از آزمایش اشتباه برای یک ماده افیونی خاص
2. داشتن غلظت ناکافی یک ماده افیونی در نمونه
3. پانل های معمول غربالگری مواد مخدر ممکن است مواد افیونی مصنوعی و نیمه مصنوعی پرمصرف مانند ترامادول، متادون و فنتانیل را شناسایی نکنند. آزمایش برای این مواد افیونی اغلب به یک پانل گسترده تر یا یک آزمایش دارویی هدفمندتر نیاز دارد.
برخی از بنزودیازپین‌های رایج مورد استفاده مانند آلپرازولام، کلونازپام می‌توانند منجر به نتایج منفی آزمایش های دارویی شوند
ترک ترامادول
ترک ترامادول همانند سایر مواد مخدر سخت است و نیاز به اراده بالایی دارد.
عوامل موثر در ترک
مدت زمان مصرف دارو – میزان و تعداد دفعات مصرف – سلامتی کلی بدن فرد – سن
ژنتیک – سلامت اعصاب و روان – مصرف دیگر مواد مخدر – سابقه مصرف مواد مخدر
۱- ترک ترامادول ۱۰۰ در افرادی با مصرف مجاز
این گونه افراد باید به مرور زمان دوز مصرف خود را کاهش داده و در طی چندین هفته این روند را ادامه دهند. با این روش فرد دچار علائم دردناک نخواهد شد، حتی برای افرادی که قصد ترک ترامادول ۲۲۵ را دارند.
همچنین باید اشاره کرد که در بعضی شرایط پزشک برای راحتی بیمار مصرف داروها بنزودیازپین‌ها مانند کلونازپام یا لورازپام را تجویز خواهد کرد. این داروها به کاهش علائم مانند اضطراب و بی‌قراری فرد کمک می‌کنند.
سایر داروهایی که برای درمان ترک ترامادول استفاده می‌شوند شامل داروهای فشارخون کلونیدین و موکسونیدین هستند.
۲- کاهش مصرف ترامادول با کمک داروها
در این روش پزشکان با تجویز داروهایی مطابق با شرایط بیمار و میزان مصرف ترامادول به او در ترک کمک می‌کنند. در بیشتر موارد دارویی که برای بیمار معتاد تجویز می‌شود، بوپرونورفین است که یکی از رایج‌ترین راهکارهای ترک ترامادول به شمار می‌رود.
در این روش اگر بیمار مدت کوتاهی به ترامادول اعتیاد پیدا کرده باشد، پزشک هر روز میزان دارو را نسبت به روز قبل کاهش می‌دهد؛ در صورتی که اگر بیمار مدت طولانی به این دارو اعتیاد داشته باشد، روند کاهش مصرف را آهسته‌تر پیش می‌برند. به این صورت که میزان مصرف را به صورت هفته‌ای کاهش می‌دهند.
در چنین مواردی برای کاهش علائم ترک، داروهایی مبتنی بر بوپرنورفین مانند Suboxone یا Zubsolv تجویز می‌شوند.
۳- ترک ترامادول ۲۲۵ با مصرف طولانی مدت
افرادی که به دلیل دوز بالا یا مصرف طولانی مدت دچار وابستگی شدید جسمی و روانی به ترامادول هستند، برای ترک به درمان تخصصی‌تر و طولانی مدتی نیاز دارند. به طور معمول پیشنهاد می‌شود که این دسته از افراد به کلینیک‌های ترک اعتیاد مراجعه کنند یا با مشاورین و پزشکان متخصص در این زمینه صحبت کنند.
تحقیقات نشان می‌دهند که ترکیبی از دارو و مشاوره بهترین رویکرد برای اعتیاد به مواد افیونی هستند و در موارد وابستگی شدید به مواد مخدر استفاده می‌شوند.
۴- بهترین روش ترک ترامادول
به طور کلی بهترین روش برای ترک ترامادول و سایر مواد مخدر ادغام روش کمک به ترک مصرف و ارائه مشاوره‌های جهت بهبود سلامتی بیمار است. در این روش‌ها بیمار علاوه بر ترک مصرف اعتیاد و مواد مخدر آموزش می‌بیند که چگونه با عوارض روحی و جسمی اعتیاد و مشکلاتی که دارد کنار بیاید یا در پی رفع آن‌ها عمل کند.
یکی دیگر از مزیت‌های این روش کمک به بیمار از لحاظ روحی و جسمی برای مقابله با مصرف دوباره است؛ زیرا از جمله مشکلات افراد معتاد، برگشت آن‌ها به مصرف است.
۵- داروی گیاهی برای ترک قرص ترامادول۲۰۰
از گیاهان دارویی مختلفی برای کاهش و تسکین علائم ترک اعتیاد می‌توان استفاده کرد. در این بین می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:
چای بابونه: این داروی گیاهی برای درمان بی‌خوابی ترک اعتیاد تاثیرات مفیدی دارد.
گیاه جینکو: افرادی که ماه‌های ابتدایی ترک اعتیاد را می‌گذرانند دچار علائم تفکر مبهم و عدم توانایی در تمرکز ذهنی می‌شوند.
جینسینگ: یکی دیگر از داروهای گیاهی مفید برای ترک اعتیاد، جینسینگ است که عملکرد شناختی افراد را بهبود می‌بخشد.
علائم بعد از ترک ترامادول
تعریق – لرز – تحریک‌پذیری – اضطراب – اسهال – حالت تهوع یا استفراغ – از دست دادن اشتها – پانیک، پارانویا یا حملات پانیک – درد در عضلات یا مفاصل -بی‌خوابی یا افزایش خواب – آبریزش بینی، عطسه یا سرفه – گرفتگی شکم – سندروم پای بی‌قرار – گیجی یا هذیان – تحریک – افزایش فشار خون یا ضربان قلب – تنفس سریع
– توجه داشته باشید که نوع و شدت علائم برای هر شخصی متفاوت است.
– در یک بزرگسال سالم معمولی، علائم ترک ترامادول یک تا دو روز پس از آخرین دوز شروع می‌شود، پس از روز سوم به اوج خود می‌رسد و در عرض یک تا دو هفته فروکش خواهد کرد.
مسمومیت با ترامادول
– مسمومیت با ترامادول 3/20 درصد کل مسمومیت‌های دارویی را شامل می‌شود.
– از 168 مورد مسمومیت ناشی از ترامادول، 6/75 درصد آن‌ها مرد بوده‌اند.
– بیش‌تر مسمومیت‌ها در رده سنی 21 تا 30 سال رخ داده است (47 درصد).
– اقدام به خودکشی (5/65 درصد) و سوء مصرف (5/31 درصد) مهم‌ترین علل مسمومیت با ترامادول می‌باشند
– در 4/30 درصد موارد ترامادول به همراه داروهای دیگر به خصوص بنزودیازپین ها (40 درصد) مصرف شده است.
– در 5/31 درصد بیماران، تشنج ناشی از مصرف ترامادول مشاهده شده و میزان بروز تشنج به طور معنی‌داری در مردان بیش‌تر از زنان بوده است
بررسی نمونه های انسانی
مصرف قرص ترامادول به قصد خودکشی :
نمونه 1 : بهبود بعد از شست و شوی معده
نمونه 2 : کما و از بین رفتن هوشیاری بعد از مصرف + بروز علائمی مانند تب و لرز ، اسیب شدید سیستم عصبی ، بهم ریختگی دستگاه گوارش ، حملات عصبی بعد از خروج از کما
نمونه 3 : کاهش هوشیاری- اسیب شدید حافظه کوتاه مدت – از دست دادن قدرت تکلم
بنابراین عوارض بعد از مسمومیت بسته به هر فرد متفاوت است.
مصرف همزمان ترامادول و تریاک
مخدر های قرصی معمولا به صورت تک یا همراه با مخدر های گرم مانند تریاک استفاده می شوند
قرص ترامادول بعد از مصرف با مواد مخدر دیگر مانند شیره به سرعت و بعد از نیم ساعت به طور کامل جذب بدن می‌شود. معمولا مصرف کنندگان ترامادول را با مواد مخدر دیگر ترکیب می‌کنند تا مقدار دوز مواد مصرفی خود را افزایش دهند. در صورت مصرف دارو با مواد مخدر دیگر، خطر ایجاد اعتیاد بیشتر است.
مصرف همزمان این دو ماده باهم عوارض جبران ناپذیری نظیر بیهوشی، کما، تشنج، مشکل تنفسی، فشار خون غیر طبیعی، ضربان قلب آهسته و ضعف عضلات را به همراه دارد. از دیگر عوارض مصرف این دو می توان به سرگیجه، سردرد، خواب آلودگی، تهوع و استفراغ، یبوست، تعریق و خشکی دهان اشاره کرد.
تحقیقات میدانی
– مصرف ترامادول برخلاف ماریجوانا نیازی به کره کردن ندارد.
کره کردن : فرد پس از مصرف ماریجوانا یا گل ، اشتهایش به صورت ناگهانی زیاد می‌شود و میل به خوردن چربی در فرد زیاد می‌شود . گفته می‌شود که ترکیبات ماریجوانا صرفا در چربی حل می‌گردد ، به همین دلیل بدن به چربی گرایش پیدا می‌کند .
– یکی از قرص هایی که به صورت خودسرانه برای ترک ترامادول مصرف می شود ، b2 می باشد.
B2 فاقد هر گونه مواد مخدر و محرک می باشد. یک دارو نگهدارنده است از این جهت که بعد از درمان و پاکی مطلق مصرف می شود و هر گونه وسوسه برای مصرف مجدد را از شما سلب می کند.
اما مصرف خودسرانه ان باعث اعتیاد و وابستگی به b2 می شود.
(میاد ابروشو درست کنه میزنه چشمشو کور میکنه 😐 )
– قرص b2 یکی از داروهایی است که برای منفی شدن ازمایش استفاده می شود. اما از انجایی که دور زدن ازمایشات مربوط به اپیوئید ها مانند متادون و ترامادول معمولا سخت است ممکن است پاسخگو نباشد مگر به مدت طولانی مصرف شده باشد و تقریبا جایگزین ترامادول شده باشد.

لینک اینستاگرام