دوسین

دوسین

سیاهدانه
سیاه‌دانه، یا «شونیز» (انگلیسی: Nigella Sativa‎) گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی جنوب غربی آسیا است. طبع سیاهدانه گرم و خشک بوده و در ایران این گیاه به‌ویژه در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید.
سیاه‌دانه از راسته گل‌های ساعت (Ranunculales) و تیره آلالگان (Ranunculaceae) است. دانه‌اش دارای اثر قاعده آور، ضدکرم، ضد باکتری، مسهل و زیادکننده ترشحات شیر است. دیگر خواص آن ضد سرطان و افزایش توان بدنی در برابر بیماری‌های ویروسی، ناباروری، درد مفاصل، روماتیسم و….است.
از دانه گیاه سیاه دانه (N. sativa) قرن هاست که در تمدن های مختلف در سراسر جهان برای درمان بیماری های مختلف حیوانی و انسانی استفاده می شود.
مطالعات متعدد نشان داده است که دانه گیاه ماده اصلی سازنده آن ، تیموکینون ، از جمله بیماری های مزمن مختلف بسیار موثر است: بیماری های عصبی و روانی ، بیماری های قلبی عروقی ، سرطان ، دیابت ، شرایط التهابی و ناباروری و همچنین بیماری های عفونی مختلف به دلیل عفونت های باکتریایی ، قارچی ، انگلی و ویروسی.
به طور گسترده ای به عنوان ضد فشار خون ، مقوی کبد ، داروهای ادرار آور ، هضم کننده گوارش ، ضد اسهال ، محرک اشتها ، مسکن ، ضد باکتری و در اختلالات پوستی استفاده می شود. مطالعات گسترده ای در مورد N. sativa توسط محققان مختلف انجام شده است و طیف وسیعی از اقدامات دارویی آن مورد بررسی قرار گرفته است كه ممكن است شامل ضد دیابت ، تعدیل كننده سیستم ایمنی ، ضد درد ، ضد میكروب ، ضد التهاب ، اسپاسمولیتیك ، گشاد كننده برونش ، محافظت كبدی ، كلیوی باشد. خواص محافظتی ، گوارشی ، آنتی اکسیدانی و غیره به دلیل قدرت معجزه آسای بهبودی ، N. sativa جایگاه خود را در میان داروهای گیاهی دارای شواهد برتر کسب کرده است. این امر همچنین نشان می دهد که بیشتر خواص درمانی این گیاه به دلیل وجود تیموکینون است که جز component اصلی فعال زیستی اسانس است.
2-عسل
عسل یک محصول غذایی مفید و یک اکسیر پر ارزش است که از قرنها پیش به عنوان عالیترین و مقوی ترین غذاها شناخته شده و همچنین به واسطه ویژگی های شفابخش خود به عنوان دارو در دمان اکثر بیماریها در بین تمام ملل کاربرد داشته است
عسل مصرفی باید با طبع معتدل باشد (عسل بهاره طبعی معتدل دارد)
عسل حاوی مواد معدنی مانند آهن، کلسیم، فسفات، سدیم، کلر، پتاسیم و منیزیوم است.
عسل یکی از با ارزش ترین و محصولات طبیعی است که از زمان های بسیار قدیم به بشر معرفی شده است. عسل نه تنها به عنوان یک محصول غذایی بلکه در سلامتی که در طب سنتی توصیف شده و به عنوان یک درمان جایگزین برای شرایط بالینی از ترمیم زخم گرفته تا درمان سرطان استفاده می شود.. به طور سنتی ، عسل در درمان بیماری های چشم ، آسم برونش ، عفونت گلو ، سل ، تشنگی ، سکسکه ، خستگی ، سرگیجه ، هپاتیت ، یبوست ، آلودگی کرم ، شمع ، اگزما ، بهبود زخم و زخم استفاده می شود و به عنوان یک ماده مغذی استفاده می شود مکمل. گزارش شده است که مواد تشکیل دهنده عسل دارای اثرات آنتی اکسیدانی ، ضد میکروبی ، ضد التهابی ، ضد تکثیر ، ضد سرطان و ضد متاستاز هستند. بسیاری از شواهد حاکی از استفاده از عسل در کنترل و درمان زخم ها ، دیابت شیرین ، سرطان ، آسم و همچنین بیماری های قلبی عروقی ، عصبی و گوارشی است. عسل از طریق خواص شیمیایی شیمیایی ، ضد التهابی ، ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی در درمان بیماری نقش بالقوه دارد. فلاونوئیدها و پلی فنول ها که به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کنند ، دو مولکول اصلی فعال زیستی هستند که در عسل وجود دارد. طبق ادبیات علمی مدرن ، عسل ممکن است مفید باشد و دارای اثرات محافظتی برای درمان بیماری های مختلف مانند دیابت ، دستگاه تنفسی ، دستگاه گوارش ، قلب و عروق و سیستم عصبی است ، حتی در درمان سرطان نیز مفید است زیرا انواع مختلفی از آنتی اکسیدان موجود است در عسل در نتیجه ، عسل را می توان به عنوان یک ماده درمانی طبیعی برای اهداف مختلف دارویی در نظر گرفت.

خواص درمانی:

-سیاهدانه
سیاه‌دانه، یا «شونیز» (انگلیسی: Nigella Sativa‎) گیاهی یک‌ساله و گلدار و بومی جنوب غربی آسیا است. طبع سیاهدانه گرم و خشک بوده و در ایران این گیاه به‌ویژه در اراک و اصفهان به فراوانی می‌روید.
سیاه‌دانه از راسته گل‌های ساعت (Ranunculales) و تیره آلالگان (Ranunculaceae) است. دانه‌اش دارای اثر قاعده آور، ضدکرم، ضد باکتری، مسهل و زیادکننده ترشحات شیر است. دیگر خواص آن ضد سرطان و افزایش توان بدنی در برابر بیماری‌های ویروسی، ناباروری، درد مفاصل، روماتیسم و….است.
از دانه گیاه سیاه دانه (N. sativa) قرن هاست که در تمدن های مختلف در سراسر جهان برای درمان بیماری های مختلف حیوانی و انسانی استفاده می شود.
مطالعات متعدد نشان داده است که دانه گیاه ماده اصلی سازنده آن ، تیموکینون ، از جمله بیماری های مزمن مختلف بسیار موثر است: بیماری های عصبی و روانی ، بیماری های قلبی عروقی ، سرطان ، دیابت ، شرایط التهابی و ناباروری و همچنین بیماری های عفونی مختلف به دلیل عفونت های باکتریایی ، قارچی ، انگلی و ویروسی.
به طور گسترده ای به عنوان ضد فشار خون ، مقوی کبد ، داروهای ادرار آور ، هضم کننده گوارش ، ضد اسهال ، محرک اشتها ، مسکن ، ضد باکتری و در اختلالات پوستی استفاده می شود. مطالعات گسترده ای در مورد N. sativa توسط محققان مختلف انجام شده است و طیف وسیعی از اقدامات دارویی آن مورد بررسی قرار گرفته است كه ممكن است شامل ضد دیابت ، تعدیل كننده سیستم ایمنی ، ضد درد ، ضد میكروب ، ضد التهاب ، اسپاسمولیتیك ، گشاد كننده برونش ، محافظت كبدی ، كلیوی باشد. خواص محافظتی ، گوارشی ، آنتی اکسیدانی و غیره به دلیل قدرت معجزه آسای بهبودی ، N. sativa جایگاه خود را در میان داروهای گیاهی دارای شواهد برتر کسب کرده است. این امر همچنین نشان می دهد که بیشتر خواص درمانی این گیاه به دلیل وجود تیموکینون است که جز component اصلی فعال زیستی اسانس است.
2-عسل
عسل یک محصول غذایی مفید و یک اکسیر پر ارزش است که از قرنها پیش به عنوان عالیترین و مقوی ترین غذاها شناخته شده و همچنین به واسطه ویژگی های شفابخش خود به عنوان دارو در دمان اکثر بیماریها در بین تمام ملل کاربرد داشته است
عسل مصرفی باید با طبع معتدل باشد (عسل بهاره طبعی معتدل دارد)
عسل حاوی مواد معدنی مانند آهن، کلسیم، فسفات، سدیم، کلر، پتاسیم و منیزیوم است.
عسل یکی از با ارزش ترین و محصولات طبیعی است که از زمان های بسیار قدیم به بشر معرفی شده است. عسل نه تنها به عنوان یک محصول غذایی بلکه در سلامتی که در طب سنتی توصیف شده و به عنوان یک درمان جایگزین برای شرایط بالینی از ترمیم زخم گرفته تا درمان سرطان استفاده می شود.. به طور سنتی ، عسل در درمان بیماری های چشم ، آسم برونش ، عفونت گلو ، سل ، تشنگی ، سکسکه ، خستگی ، سرگیجه ، هپاتیت ، یبوست ، آلودگی کرم ، شمع ، اگزما ، بهبود زخم و زخم استفاده می شود و به عنوان یک ماده مغذی استفاده می شود مکمل. گزارش شده است که مواد تشکیل دهنده عسل دارای اثرات آنتی اکسیدانی ، ضد میکروبی ، ضد التهابی ، ضد تکثیر ، ضد سرطان و ضد متاستاز هستند. بسیاری از شواهد حاکی از استفاده از عسل در کنترل و درمان زخم ها ، دیابت شیرین ، سرطان ، آسم و همچنین بیماری های قلبی عروقی ، عصبی و گوارشی است. عسل از طریق خواص شیمیایی شیمیایی ، ضد التهابی ، ضد میکروبی و آنتی اکسیدانی در درمان بیماری نقش بالقوه دارد. فلاونوئیدها و پلی فنول ها که به عنوان آنتی اکسیدان عمل می کنند ، دو مولکول اصلی فعال زیستی هستند که در عسل وجود دارد. طبق ادبیات علمی مدرن ، عسل ممکن است مفید باشد و دارای اثرات محافظتی برای درمان بیماری های مختلف مانند دیابت ، دستگاه تنفسی ، دستگاه گوارش ، قلب و عروق و سیستم عصبی است ، حتی در درمان سرطان نیز مفید است زیرا انواع مختلفی از آنتی اکسیدان موجود است در عسل در نتیجه ، عسل را می توان به عنوان یک ماده درمانی طبیعی برای اهداف مختلف دارویی در نظر گرفت.

دستور مصرف:

دستور کلی مصرف معجون سیاه دانه با عسل هر ۲۴ ساعت یک قاشق مربا خوری است. الیته در بعضی نسخه ها از سه قاشق مربا خوری در روز، یکی قبل از صبحانه، یکی بعد ظهر و یکی شب قبل خواب استفاده می‌کنند.

عامل اصلی در تجویز و میزان مصرف این محصول بیماریهای مختلفی است از جمله: بیماری کووید19، پرفشاری خون، دردهای مفصلی، بی میلی جنسی