زیگیل تناسلی: شناخت، علائم، و راههای پیشگیری و درمان
زیگیل تناسلی یکی از شایعترین بیماریهای مقاربتی است که توسط ویروس پاپیلومای انسانی یا HPV ایجاد میشود. این بیماری بهصورت زائدههایی بر روی نواحی تناسلی و اطراف آن ظاهر میشود و میتواند تأثیرات جسمی و روانی مهمی بر افراد بگذارد. در این مقاله، با علل، علائم، راههای انتقال، روشهای تشخیص و درمان، و نکات پیشگیری از زیگیل تناسلی آشنا خواهیم
زیگیل تناسلی چیست؟
زیگیل تناسلی توسط ویروس HPV ایجاد میشود که ویروسی بسیار شایع است و بیش از ۱۰۰ نوع مختلف دارد. برخی از انواع HPV بهخصوص نوع 6 و 11، باعث ایجاد زیگیل تناسلی میشوند و معمولاً خطر سرطان را افزایش نمیدهند. اما برخی دیگر از انواع HPV، بهویژه نوع 16 و 18، با سرطان دهانه رحم و دیگر انواع سرطانهای تناسلی مرتبط هستند. علائم و نشانههای زیگیل تناسلی
زیگیل تناسلی معمولاً بهصورت زائدههای کوچک، نرم و گوشتی در نواحی تناسلی و مقعد ظاهر میشود. این زائدهها ممکن است به رنگ پوست، صورتی یا خاکستری باشند و میتوانند منفرد یا خوشهای باشند. در برخی موارد، افراد ممکن است هیچ علامتی نداشته باشند و تنها ناقل ویروس باشند. شایعترین نشانهها عبارتند از:
- زائدههای گوشتی کوچک یا بزرگ در ناحیه تناسلی و اطراف آن
- خارش یا سوزش در ناحیه تناسلی
- خونریزی هنگام مقاربت
راههای انتقال
زیگیل تناسلی بهصورت عمده از طریق تماس جنسی منتقل میشود. تماس با پوست ناحیه آلوده حتی بدون وجود علائم ظاهری میتواند باعث انتقال ویروس شود. استفاده از کاندوم میتواند تا حد زیادی خطر انتقال را کاهش دهد، اما نمیتواند بهطور کامل مانع از انتقال HPV شود، زیرا کاندوم تمام نواحی پوست تناسلی را پوشش نمیدهد.
عوارض زیگیل تناسلی
اگرچه زیگیل تناسلی معمولاً خطر جدی برای سلامتی ندارد، اما برخی از انواع HPV با سرطانهایی مانند سرطان دهانه رحم، سرطان مقعد و سرطان گلو مرتبط هستند. به همین دلیل، افراد مبتلا به زیگیل تناسلی یا HPV باید بهطور مرتب آزمایشهای لازم را انجام دهند و تحت نظر پزشک باشند.
روشهای تشخیص و غربالگری
برای تشخیص زیگیل تناسلی، پزشک ممکن است با بررسی ناحیه تناسلی و استفاده از دستگاههایی مانند کولپوسکوپ به تشخیص دقیق برسد. در زنان، آزمایش پاپ اسمیر برای تشخیص سلولهای غیرطبیعی دهانه رحم استفاده میشود. همچنین، آزمایشهای مولکولی برای تشخیص نوع HPV نیز ممکن است توصیه شود. روشهای درمانی
زیگیل تناسلی ممکن است به مرور زمان بهخودیخود از بین برود، اما در برخی موارد نیاز به درمان دارد. روشهای مختلفی برای درمان زیگیل تناسلی وجود دارد که بسته به شدت و محل زیگیلها انتخاب میشود. برخی از روشهای درمانی عبارتند از:
- درمان دارویی: استفاده از کرمها و ژلهای موضعی مانند پودوفیلوکس و ایمیکویمود که بهطور مستقیم بر روی زیگیلها استفاده میشوند.
- کرایوتراپی: در این روش، زیگیلها با استفاده از نیتروژن مایع فریز و از بین برده میشوند.
- درمان لیزری: این روش معمولاً برای موارد شدیدتر استفاده میشود و با تابش لیزر زیگیلها را از بین میبرد.
- جراحی: در موارد خاص که زیگیلها بزرگ یا عمیق باشند، پزشک ممکن است از جراحی برای برداشتن آنها استفاده کند.
پیشگیری از زیگیل تناسلی
پیشگیری از زیگیل تناسلی و عفونت HPV یکی از مهمترین مسائل بهداشتی است. روشهای مؤثری برای پیشگیری از این بیماری وجود دارد که عبارتند از:
- واکسن HPV: یکی از مؤثرترین روشهای پیشگیری از عفونت HPV، واکسن است. واکسنهایی مانند گارداسیل و سرواریکس میتوانند در برابر انواع مختلف HPV محافظت ایجاد کنند.
- استفاده از کاندوم: اگرچه کاندوم نمیتواند بهطور کامل مانع انتقال ویروس شود، اما میتواند خطر انتقال را کاهش دهد.
- رعایت بهداشت در روابط جنسی: داشتن روابط جنسی محافظتشده و اجتناب از روابط جنسی با افراد متعدد میتواند خطر ابتلا به HPV را کاهش دهد.